At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Ubi ut eam caperet aut quando? Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Duo Reges: constructio interrete. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Itaque contra est, ac dicitis; Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Quid de Pythagora?

Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Quare conare, quaeso.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?

Quid enim?

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Quid Zeno?

Quid tanto concursu honestissimorum studiorum, tanto virtutum comitatu, si ea nullam ad aliam rem nisi ad voluptatem conquiruntur?

Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Sed ille, ut dixi, vitiose. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Hunc vos beatum;

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere.

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;

• Quae ista amicitia est?
• Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
• Est, ut dicis, inquit;
• Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

1. Quid est enim aliud esse versutum?
2. Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi
valde pertinax fueris, concedas necesse est.

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.